Norma NFPA 70E

Główne zasady i wymagania zawarte w normie NFPA 70E

  • praca pod napięciem lub w pobliżu napięcia rozpoczyna się po przekroczeniu stref opisanych w Tabeli 130.4(D)(a) oraz przy wykonywaniu czynności opisanych w Tabeli 130.C(15)(A)(a), czyli najczęściej w chwili otwarcia drzwi rozdzielnicy, zdjęcia pokrywy urządzenia, demontażu osłony lub innego działania powodującego możliwość bezpośredniego kontaktu z częściami czynnymi urządzenia elektrycznego,
  • w pomieszczeniach ruchu elektrycznego oraz podczas pracy przy urządzeniach elektrycznych zawsze wymagana jest bielizna i odzież z materiałów nietopliwych (np. tylko bawełniana, bez mieszanek poliestrowych) o gęstości min. 150 g/m2 (długie spodnie i bluza/koszula z długim rękawem), okulary ochronne, kask, zatyczki do uszu, rękawice skórzane lub elektroizolacyjne (w zależności od wykonywanego zadania),
  • stosowanie dodatkowych środków ochronnych nie jest konieczne tak długo, jak układ działa w stanie normalnym (tzn. nie trwa np. usuwanie awarii, przełączanie zasilania itp.), a wszystkie drzwi i pokrywy rozdzielnic są zamknięte i zabezpieczone,
  • rozpoczęcie pracy pod napięciem lub w pobliżu napięcia wymaga pisemnego polecenia z pisemnym uzasadnieniem decyzji o pracy bez pełnego odłączenia urządzenia od źródła zasilania,
  • pracownik rozpoczynający pracę w warunkach zagrożenia łukiem elektrycznym jest zobowiązany założyć pełen zestaw środków ochrony indywidualnej, dostosowanych do spodziewanej kategorii zagrożenia (patrz tabela poniżej),
  • podczas pracy w warunkach zagrożenia łukiem elektrycznym konieczne jest wygrodzenie strefy oddziaływania łukiem (Arc Flash Boundary) i zabezpieczenie przed przypadkowym dostępem do niej osób bez wymaganych środków ochrony indywidualnej,
  • zakład powinien przeprowadzić analizę zagrożenia łukiem elektrycznym (Arc Flash Hazard Assessment) oraz odpowiednio oznakować wszystkie rozdzielnice z zasilaniem trójfazowym,
  • etykiety ostrzegawcze na rozdzielnicach powinny zawierać co najmniej następujące informacje:
    • napięcie nominalne sieci,
    • zasięg oddziaływania łuku (Arc Flash Boundary),
    • przynajmniej jedno z poniższych:
      • energia zdarzenia dla określonej odległości ALBO kategoria środków ochrony indywidualnej,
      • minimalna wartość współczynnika ATPV*** lub EBT*** dla odzieży łukochronnej,
      • wymagany zestaw środków ochrony indywidualnej wg wewnętrznych wymagań firmy.

*) W ogólnym przypadku certyfikacja oznacza deklarację producenta o:

  • wykonanym badaniu odporności na działanie łuku elektrycznego oraz
  • normie** wg której wykonano badanie (lub badania) oraz
  • kategorii HRC*** lub mniejszej z wartości współczynników ATPV*** i EBT***.

Dodatkowo środki ochrony indywidualnej muszą być trwale i w sposób widoczny oznaczona informacją o spełnieniu wymagań łukochronności za pomocą odpowiednich symboli (patrz rys. 3.9 i 3.10).

**) Obecnie wymogi dla środków ochrony przed łukiem elektrycznym określają normy:

  • ASTM-F 1506 (obowiązuje tylko w USA),
  • IEC 61482-1-1 – porównywalna z ASTM F1959-05, testy wykonywane tzw. metodą otwartego łuku (Klasa 1),
  • IEC 61482-1-2 – testy wykonywane tzw. metoda zamkniętego łuku („box test”, Klasa 2),
  • IEC 61482-2 – zawiera zestaw warunków z w/w norm,
  • PN-EN 61482-1-1:2009 – wersja angielska przyjęta przez Polski Komitet Normalizacyjny [6],
  • PN-EN 61482-1-2:2015-04 – wersja angielska przyjęta przez Polski Komitet Normalizacyjny [7].

***)

HRC 1, 2, 3, 4 (Hazard Risk Category) to dopuszczalna kategoria zagrożenia łukiem elektrycznym.
Termin od 2015 r. zastąpiony przez: Arc PPE Level, Arc PPE Category lub ARC (Arc-Rated Category).

ATPV (Arc Thermal Performance Value) to współczynnik określający graniczną energię cieplną łuku, która oddziałując na powierzchnię odzieży daje 50% ryzyko wystąpienia oparzenia drugiego stopnia na chronionej tą odzieżą skórze (na podstawie Krzywej Stolla). Wyrażony w cal/cm2.

EBT (Energy Breakopen Threshold) to współczynnik określający graniczną energię cieplną łuku, która oddziałując na powierzchnię odzieży daje 50% ryzyko utraty ciągłości tkaniny na długości większej niż 2,5 cm (1 in.) lub na powierzchni większej niż 1,6 cm2 (0,5 in.2). Wyrażony w cal/cm2.