Oprogramowanie OeS 6 jest przeznaczone do modelowania i obliczeń sieci elektroenergetycznych promieniowych i wielokrotnie zamkniętych, w warunkach roboczych i zwarciowych. Możliwości obliczeniowe programu pozwalają na analizę pracy sieci WN, SN i nn w ramach jednego modelu. Program został również wyposażony w moduły wspomagające dobór nastaw zabezpieczeń oraz określanie obciążalności kabli w zależności od warunków ułożenia. OeS od zawsze tworzony był jako narzędzie inżynierskie – cechuje go przejrzystość i prostota obsługi, przy zachowaniu pełnej palety funkcjonalności obliczeniowych na potrzeby realizacji zadań analitycznych i projektowych.

Poszczególne moduły oprogramowania OeS pozwalają na wykonywanie obliczeń rozpływu mocy oraz obliczeń zwarciowych, będących nieodzownym elementem każdego projektu czy ekspertyzy przyłączeniowej. Dostępne funkcjonalności umożliwiają m.in. właściwy dobór urządzeń ze względu na pracę w warunkach roboczych i zwarciowych, rozwiązywanie problemów związanych z kompensacją mocy biernej czy oceną pracy punktu neutralnego. Wspierają również planowanie rozbudowy istniejącej sieci, pomagają w podejmowaniu decyzji łączeniowych. W oprogramowaniu OeS można błyskawicznie wykonać obliczenia dla dowolnej konfiguracji sieci co otwiera przed użytkownikami bardzo duże możliwości tworzenia wielowariantowych analiz.

Od wielu lat rozwijane są także funkcjonalności związane z modelowaniem i analizą pracy zabezpieczeń sieciowych. Użytkownik może analizować czułość i selektywność zabezpieczeń, określić ich czasy reakcji, ocenić zagrożenie porażeniowe. Dodatkowo, OeS może zostać wyposażony w moduł PROKAB, pozwalający na tworzenie i obliczenia dla profilu podłużnego i poprzecznego kabla oraz wyznaczanie parametrów zastępczych linii napowietrznych. Kolejnym elementem dodatkowym jest moduł GRAFIK pozwalający na modelowanie odbiorców z uwzględnieniem zmienności obciążenia w czasie (taryfa operatora lub dane z pomiarów) oraz modelowanie prosumentów 
z uwzględnieniem zmienności ich generacji. Zaimplementowano tutaj możliwość skorzystania z bazy danych ENTSO-E (lata klimatyczne) z uwzględnieniem w obliczeniach prognozy pogody lub wprowadzania danych z pomiarów. Funkcjonalności obliczeniowe pozwalają na analizę przebiegów czasowych mocy i prądów gałęziowych, napięć w węzłach sieci, strat i innych parametrów sieciowych.

Rozpływy

Moduł służy do wykonywania obliczeń w warunkach roboczych sieci. Efektem obliczeń są prądy w gałęziach i napięcia w węzłach sieci. Dodatkowo program oblicza poprzeczne i podłużne straty czynne i bierne w elementach sieci oraz straty całkowite, a także współczynnik mocy i wymaganą moc kompensacji mocy biernej do zadanego współczynnika mocy w punkcie sieci. Po wprowadzeniu wartości parametrów granicznych elementów sieciowych możliwa jest analiza stopnia obciążenia elementów gałęziowych oraz identyfikacja przekroczeń tych parametrów.

Obliczenia rozpływowe wykonywane są metodą potencjałów węzłowych w ujęciu nietopologicznym. Domyślną liczbą iteracji obliczeń jest wartość 1, w tym przypadku prąd gałęziowy jest wyznaczany na podstawie nominalnych napięć węzłowych. Przy wyborze większej liczby iteracji w kolejnych napięcia są modyfikowane o spadki napięć, zwiększając precyzję obliczeń. Dodatkową funkcjonalnością modułu do wyznaczania rozpływu prądów roboczych jest wizualne strzałkowanie linii elektroenergetycznych względem czynnej lub biernej wartości prądów gałęziowych. Jeśli funkcja strzałkowania jest uruchomiona, to po wykonaniu obliczeń rozpływu prądów roboczych na liniach elektroenergetycznych tworzących schemat analizowanej sieci pojawią się strzałki przedstawiające kierunek przepływu wybranej składowej prądu.

Pełne wyniki obliczeń rozpływu prądów roboczych dostępne są w oknie wynikowym poniżej.

Wszystkie obliczane parametry zostały w oknie wynikowym pogrupowane i są widoczne w Zakładkach, jak przedstawiono poniżej:

Zakładka Wyniki węzłowe:

  • część czynna napięcia rzeczywistego w węźle Re{U} (kV),
  • część bierna napięcia rzeczywistego w węźle Im{U} (kV),
  • moduł napięcia rzeczywistego w węźle U (kV),
  • odchylenie napięcia U d (%) – względna różnica rzeczywistego napięcia w węźle odniesiona do jego poziomu
  • napięciowego (napięcia nominalnego),
  • spadek napięcia U dr (kV) – różnica napięć węzła odniesienia i rzeczywistego napięcia w danym węźle,
  • procentowy spadek napięcia U dr (%) – względna różnica napięć węzła odniesienia i rzeczywistego napięcia w danym węźle,
  • rzeczywisty poziom napięciowy U p (kV) – napięcie węzłowe wynikające z rzeczywistej przekładni transformatorów,
  • indeks węzła odniesienia – numer węzła, względem którego wyznaczany jest spadek napięcia,
    nazwa węzła odniesienia.

Zakładka Wyniki gałęziowe:

  • napięcie gałęziowe U (kV) – poziom napięciowy gałęzi,
  • część czynna prądu gałęziowego Re {I} (A),
  • część bierna prądu gałęziowego Im {I} (A),
  • moduł prądu gałęziowego I (A),
  • moc czynna P (kA) – moc wyznaczona z części czynnej prądu i wartości napięcia gałęziowego,
  • moc bierna Q (kvar) – moc wyznaczona z części biernej prądu i wartości napięcia gałęziowego,
  • moc pozorna S (kVA) – moc wyznaczona z prądu i napięcia gałęziowego,
  • wzdłużne straty mocy czynnej ∆P wzdł (kW),
  • poprzeczne straty mocy czynnej ∆P pop (kW),
  • wzdłużne straty mocy biernej ∆Q wzdł (kvar),
  • poprzeczne straty mocy biernej ∆Q pop (kvar),
  • standardowa obciążalność dopuszczalna długotrwale I dd (A) – obciążalność prądowa elementu w zależności od jego typu:
    • dla linii elektroenergetycznych – podana dla elementu standardowa obciążalność dopuszczalnadługotrwale lub w przypadku jej braku – obliczona obciążalność dopuszczalna długotrwale,
    • dla dławików zwarciowych i filtrów – podana w oknie dialogowym elementu wartość prądu znamionowego,
    • dla łącznika – podana dla elementu standardowa obciążalność dopuszczalna długotrwale,
    • dla transformatorów – podany dla elementu maksymalny prąd roboczy danego uzwojenia lub prąd znamionowy danego uzwojenia,
  • obliczona obciążalność dopuszczalna długotrwale I d (%) – względny stopień obciążenia gałęzi,
  • przekroczenia – sygnalizacja przekroczenia dla obciążalności dopuszczalnej długotrwale,
  • kąt mocy ϕ (°) – kąt wektora obciążenia gałęzi,
  • cosϕ – współczynnik mocy obciążenia gałęzi,
  • charakter obciążenia – rodzaj obciążenia mocy biernej, w zależności od jej znaku: indukcyjny lub pojemnościowy ,
  • moc kompensacji (kvar) – wirtualna moc pojemnościowa, jaką należałoby dodać do węzła aby współczynnik mocy obciążenia gałęzi był równy wartości wymaganej, definiowanej w konfiguracji schemat,
  • spadek napięcia U dr (kV) – wartość bezwzględna algebraicznej różnicy modułów napięć węzłowych; wielkość wyznaczana tylko dla linii elektroenergetycznych, dławików zwarciowych i filtrów,
  • procentowy spadek napięcia U dr (%) – spadek napięcia odniesiony do napięcia gałęziowego,
  • sumaryczny współczynnik obciążenia k z – iloczyn współczynników zapotrzebowania wszystkich elementów gałęzi z uwzględnieniem wartości zdefiniowanych globalnie.

Zakładka Zbiorcze straty mocy – sumaryczne straty poszczególnych składowych mocy z podziałem na typy elementów sieciowych,

Zakładka Przekroczenia – lista elementów, dla których wykryto przekroczenia, wyniki te można także znaleźć w Zakładce Wyniki gałęziowe.