7. Edycja elementów wizualnych

Elementy wizualne (nieelektryczne) ułatwiają nawigację po schemacie oraz zwiększają jego czytelność. Do elementów wizualnych zalicza się:

Flaga – element dostępny z paska elementów (podrozdz. „Flaga”),
Etykieta statyczna – element dostępny z Panelu elementów (podrozdz. „Etykieta statyczna”),
Etykieta dynamiczna – element niedostępny z Panelu elementów (podrozdz. „Etykieta dynamiczna”), wywoływany przez odpowiednie menu kontekstowe

Zestawienie tabelaryczne wszystkich elementów wizualnych znajdujących się na schemacie można znaleźć w oknie Tabela elementów (podrozdz. „Tabela elementów”), dostępnym z menu Schemat > Tabela elementów. Elementy pogrupowano w zakładkach ze względu na ich typ. W dolnej części okna znajduje się panel filtru, pozwalający na wyświetlenie elementów zawierających zadany (wyszukiwany) łańcuch znaków.

Rys. 7.1 Okno zestawienia elementów wizualnych schematu

Zaznaczenie (wskazanie) elementu wizualnego w dowolnej zakładce okna elementów wizualnych powoduje wyśrodkowanie i przybliżenie widoku schematu do tego elementu.

Wszystkie elementy wizualne umieszczane lub znajdujące się na schemacie można edytować analogicznie jak elementy elektryczne, zgodnie z zasadami opisanymi w rozdziale „Tworzenie i edycja schematu sieci”

7.1. Flaga

Okno elementu Flaga (Rys. 7.1.1) posiada pola tekstowe kodu i notatek oraz pole koloru. Kod jest łańcuchem znaków wyświetlanym na schemacie po położeniu flagi, natomiast treść notatki widoczna jest w dymku informacyjnym, po najechaniu kursorem na flagę lub po otwarciu okna edycji wybranej flagi. Zmiana koloru flagi jest możliwa w jej oknie dialogowym przez kliknięcie lewym przyciskiem myszy w znajdujący się w górnej części okna panel wyboru koloru i skorzystanie systemowego okna dialogowego zmiany koloru.

Rys. 7.1.1 Flaga – okno edycji parametrów

7.2. Etykieta statyczna

Okno edycyjne elementu Etykieta statyczna (Rys. 7.2.1) zawiera pola: wyboru kroju i rozmiaru czcionki, dodawania symboli systemowych oraz pole tekstowe do wprowadzania treści etykiety.

Rys. 7.2.1 Etykieta statyczna – okno edycji parametrów

Okno dialogowe Etykieta statyczna umożliwia zapisanie stylu czcionki dla wszystkich nowo tworzonych etykiet danego rodzaju poprzez użycie przycisku [Ustaw jako domyślne]. Ta sama funkcjonalność dotyczy również etykiet dynamicznych (patrz podrozdz. „Etykieta dynamiczna”).

7.3. Etykieta dynamiczna

Etykieta dynamiczna pozwala bezpośrednio na schemacie zaprezentować związane z zaznaczonym elementem parametry lub wyniki obliczeń. W odróżnieniu do Etykiety statycznej, w Etykiecie dynamicznej zapisywany jest link do określonego parametru lub wyniku, dzięki czemu zmiany parametrów lub wyników obliczeń związanych z elementem, do którego dodano etykietę, są w niej automatycznie aktualizowane.

Etykieta dynamiczna nie jest dostępna z Panelu elementów sieciowych. Dodaje się ją do elementu znajdującego się na schemacie, zaznaczając go (poprzez kliknięcie lewym przyciskiem myszy), a następnie z dostępnego po kliknięciu prawym przyciskiem myszy menu kontekstowego wybierając jedną z poniższych opcji (Rys. 7.3.1):

Dodaj domyślną etykietę dynamiczną – w celu dodania zdefiniowanej uprzednio etykiety z parametrami elementów, patrz rozdział „Etykieta dynamiczna z parametrami elementów”,
Dodaj etykietę dynamiczną – w celu dodania nowej (niesformatowanej) etykiety z parametrami elementów,
Dodaj etykietę wyników obliczeń – w celu dodania etykiety z wynikami jednego z poniższych rodzajów obliczeń: wraz z wyborem rodzaju obliczenia
- Obliczenia rozpływowe prądów roboczych…,
- Obliczenia rozpływowe prądu zwarciowego…,
- Obliczenia rozpływowe prądu zwarciowego niesymetrycznego…,
- Rozruch.

Rys. 7.3.1 Etykieta dynamiczna – sposób dodawania przez menu kontekstowe

7.3.1. Etykieta dynamiczna z parametrami elementów

Okno konfiguracji etykiety dynamicznej z parametrami elementów zawiera pola: wyboru kroju i rozmiaru czcionki, wyboru wyświetlanych parametrów, opisu dodatkowego oraz podglądu (Rys. 7.3.1.1). Postać pola wyboru wyświetlanych parametrów zależy od typu elementu, do którego etykieta jest dodawana.

Rys. 7.3.1.1 Etykieta dynamiczna parametrów elementu – okno konfiguracyjne

Możliwe do pokazania w etykiecie parametry są zgrupowane w zakładkach w taki sam sposób, jak w Oknie edycji danych elementu, do którego tworzona jest etykieta. Dla każdego parametru możliwy jest wybór widoczności oraz precyzji wyświetlania wartości. Pod parametrami elementu (w polu Opis), możliwe jest dodanie dodatkowego tekstu. W dolnej części okna wyświetlany jest podgląd aktualnego stanu etykiety.

Dla danego typu elementu możliwe jest zdefiniowanie domyślnej postaci (domyślnego stylu) etykiety dynamicznej.

Bieżący styl etykiety dynamicznej zapisywany jest jako domyślny po kliknięciu przycisku [Ustaw jako domyślne], znajdującego się w dolnej części okna konfiguracji etykiety dynamicznej. Domyślny styl etykiety dynamicznej (domyślna etykieta dynamiczna) obejmuje krój i rozmiar czcionki oraz wybrane parametry elementu i ich precyzję.

Aby do elementu dodać etykietę z domyślnym dla jego typu stylem, należy przy wyborze rodzaju etykiety wybrać opcję [Dodaj domyślną etykietę dynamiczną].

7.3.2. Etykieta dynamiczna z wynikami obliczeń

Etykieta dynamiczna z wynikami obliczeń pozwala na wyświetlenie wszystkich obliczonych parametrów dostępnych w tabeli wyników obliczeń (rozdział „Obliczenia”). Dla każdego parametru możliwy jest wybór widoczności oraz precyzji wyświetlania wartości. W trybie edycji schematu etykiety z wynikami obliczeń nie prezentują danych. Prezentacja danych wynikowych w etykietach jest możliwa po wykonaniu obliczeń – do czasu odblokowania schematu. Organizacja okien dialogowych etykiet z wynikami obliczeń jest analogiczna do okien dla etykiet dynamicznych z parametrami elementów, wyjątkiem jest brak w tych oknach pola Opis (Rys. 7.3.2.1).

Rys. 7.3.2.1 Etykieta dynamiczna wyników obliczeń – okno konfiguracyjne

Do tego samego elementu można dodać wiele rodzajów etykiet, prezentujących wyniki różnych obliczeń. Po wykonaniu obliczeń widoczne są tylko te etykiety, których dotyczą wykonane obliczenia, a pozostałe są automatycznie ukrywane.